Ако некој мисли дека режимот на Путин ќе застане на ова и рече, тоа е тоа, Луганска ја контролираме, Донјецка, Запорошка и Херсонска се наши, се лаже. Русите сметаат дека се сила, не како Американската супер сила, ама сепак сила. И сметаат дека 1991. година тој примат на супер сила Американците им го одзедоа, па сега ќе следува втора рунда.
Тамо кајшто на сила се влегува, силата не се повлекува. Украина има проблем со еден опасен и авторитарен режим кој легитимацијата од внатре ја црпи од таа мала групичка на моќ – економски, воен и безбедносен сектор, а го нарекуваат уште и “Система”, топка која кружи и произведува некои одлуки, а Путин е резултанта на таа топка, ама и не нужно единствен актер на тие внатрешни одлуки. Така што, дали ќе запре и се заложи за мир? Нема да запре.
Затоа реков и во понеделничкиот текст, конструктивно и не нужно политички: Мицкоски има обврска да намали со шетањето и будно ја следи геополитичката ситуација во интерес и грижа за граѓаните кои живеат во оваа земја.
Со Трамп и Маск ниту сме биле ниту ќе бидеме културолошки исти или слични. Нам треба да не’ интересира Европа. Оти колку и да била патолошки опседната со бирократија и регулација, духот на Европа е далеку похуман од духот на бруталниот капитализам кој се шири како колера на сите страни на светот.
И таквиот капитализам милост нема. Затоа и освојувачките походи се така брутални и отворени.
Став на Ненад Јовановиќ