Советот за човекови права на педесет и осмата редовна седница, на 4 април донесе 32 резолуции. Во овие текстови, меѓу другото, Советот гласаше за продолжување на 16 специфични и тематски мандати за земји и за формирање на меѓувладина работна група со отворен рок за изготвување на меѓународен законски обврзувачки инструмент за човековите права на постарите лица.
Советот за човекови права на Обединетите нации усвои две резолуции презентирани од Државата Палестина, потврдувајќи ја незаконитоста на израелските колонијални практики на окупираната палестинска територија, вклучувајќи го и Источен Ерусалим, и поддржувајќи го неотуѓивото право на палестинскиот народ на самоопределување.
Резолуциите беа усвоени според точката седум на дневниот ред од дневниот ред на Советот, која се однесува на состојбата со човековите права на окупираната палестинска територија. Триесет и четири нации гласаа за резолуцијата во врска со незаконитоста на колонијалната експанзија, додека 10 беа воздржани и три беа против.
Во однос на резолуцијата за правото на палестинскиот народ на самоопределување, таа доби поддршка од 43 земји, при што две нации беа против, а две воздржани од гласањето.
Меѓу државите што гласаа против резолуцијата, се Република Северна Македонија и Чешката република.
Резолуцијата за незаконитоста на колонијалната експанзија нагласува дека израелските колонијални практики на окупираната палестинска територија, вклучително и Источен Ерусалим и окупираната сириска Голанска Висорамнина, се во спротивност со меѓународното право и претставуваат значителна пречка за остварување на праведен мир и решение за две држави.
Резолуцијата повикува на итен и безусловен прекин на сите колонијални активности, демонтирање на постоечките колонии, отстранување на ѕидот на апартхејдот и прекин на политиките на расна дискриминација и насилно раселување против Палестинците.
Понатаму го повикува Израел да ја признае и да се придржува до Четвртата Женевска конвенција, особено членот 49 и се однесува на одговорноста на државите и компаниите вклучени во поддршката на колонијалниот потфат.
Резолуцијата повикува на распуштање, бојкот на ентитетите кои работат во израелските колонии и наметнување санкции за колонистите вклучени во прекршувањата, вклучително и замрзнување на имотот и забрана за патување, истовремено нагласувајќи го императивот да се повикаат на одговорност сторителите на колонистичкото насилство и да се обезбеди нивно гонење.
Резолуцијата за правото на палестинскиот народ на самоопределување го потврдува неговото неотуѓиво право да ја одредува својата судбина, опфаќајќи го неговото право да основаат независна држава и да живеат во слобода, правда и достоинство.