Фрагменти од коски од најстарото познато човечко лице во западна Европа пронајдени во Шпанија

Фрагменти од коски откопани во античка пештера во Шпанија припаѓаат на најстарото познато човечко лице во западна Европа, велат истражувачите.

Фосилизираните остатоци го сочинуваат левиот образ и горната вилица на возрасен член на изумрен човечки вид кој живеел и умрел на Пиринејскиот полуостров пред помеѓу 1,1 и 1,4 милиони години.

Откритието сугерира дека најмалку две форми на раниот човек го окупирале регионот во раниот плеистоцен, кога пештерата се наоѓала во влажна шума богата со диви животни и со реки и потоци.

„Овој труд воведува нов актер во приказната за човековата еволуција во Европа“, рече д-р Роза Хуге од Универзитетот Ровира и Вирџили во јужна Каталонија, која помогна да се откријат фосилите во пештерата Сима дел Елефанте (Јама на слонот) во близина на Атапуерка во Бургос.

Раните луѓе стигнале до Евроазија од Африка пред најмалку 1,8 милиони години, што е потврдено од пет черепи кои датираат од тој периодот во Дманиси во Грузија. Черепите му се припишуваат на хомо еректус, првиот ран човечки вид кој го напуштил африканскиот континент.

Досега, најраните човечки остатоци во западна Европа беа парчиња вилица и заби стари од 1,1 до 1,2 милиони години од Сима дел Елефанте. Помлади човечки останки, кои датираат од пред 800.000 години, беа откопани во блиската пештера Гран Долина. Посебните карактеристики на второто ги наведоа истражувачите да ги сметаат за посебен вид, имено хомо предок или пионер човек.

Пишувајќи во списанието Nature, шпанскиот тим вели дека најновите остатоци се попримитивни од хомо претходниците, но личат на хомо еректус. Со оглед на неизвесноста околу идентитетот на фосилот, тимот го назначи видот Homo affinis erectus, што ја одразува неговата блиска врска со постариот човек.

Сепак, латинското име не е единственото што се користи за остатоците. Неформално, истражувачите го нарекоа фосилот „Пинк“ по „Пинк Флојд“, чиј албум „Темната страна на Месечината“ во превод значи „La cara oculta de la luna“, каде што „cara oculta“ значи „скриено лице“.

Д-р Марија Мартион-Торес, директорка на Националниот центар за истражување на човечката еволуција во Бургос, рече меѓу неговите карактеристични карактеристики, „Пинк“ има порамна назална структура од хомо претходникот, кој го дели помодерен изглед на лицето и истакнати назални коски на хомо сапиенс.

Ископувањата во Сима дел Елефанте прикажуваат слика на бујни ливади и шуми пред повеќе од 1,1 милиони години со дабови, борови, смрека и леска во изобилство. Реките што се пробиваат низ пејзажот привлекуваат водени були и глувци, нилски коњи, бизони и елени. Алати од кварц и кремен се исто така пронајдени заедно со животински коски со траги од касапење.

Повеќе увид во начинот на живот на Сима дел Елефанте е очигледен од жлебот што се протега низ делумната круна на забот во фосилот Пинк, за кој се верува дека е белег на абење од користење на рудиментирана чепкалка за заби.