Фабриката на Флорида каде што Aevex Aerospace ги произведува своите беспилотни летала Phoenix Ghost за Украина е речиси исто толку мистериозна како и самите авиони, пишува Forbes.
Фабриката е отворена оваа пролет во малку безлична зграда во Тампа, а на неа нема никаков знак или бренд, пренесува Index.hr.
Aevex доби предупредување дека Русија се обидува да лоцира фабрики кои испраќаат оружје во Украина, како и нивни вработени. За нивна заштита, сите идентификациски ознаки се отстранети од компонентите на дронот, а пред испораката, леталата се темелно исчистени за да се осигура дека нема да ја напуштат фабриката ни со најмало парче ДНК или отпечатоци од прсти.
“Духот на Феникс“ е покриен со тајност уште од моментот кога проектот беше првпат јавно спомнат од Министерството за одбрана во април 2022 година, два месеци по почетокот на руската инвазија на Украина. Беспилотните летала беа испратени во Украина како дел од пакетот итна воена помош.
Две години од фронтот не пристигнувале никакви фотографии или снимки од дронови, а поради условите на Пентагон, и фабриката и украинската армија молчат.
Огромно зголемување на приходите
Сепак, тие ограничувања беа олеснети и во октомври Форбс беше во можност да ја посети фабриката Aevex во Флорида и да дознае како на малата фабрика, без искуство во изградба на дронови, и беа доделени договори за производство на оружје што во голема мера ја дефинираше речиси тригодишната борба во Украина.
Aevex му покажа на Форбс четири различни дронови направени за програмата Phoenix Ghost, но има уште за кои не се подготвени да зборуваат. Од фабриката велат дека испорачале повеќе од 5.000 единици во Украина - повеќе од кој било друг производител во Америка. Пентагон за нив плати 582 милиони долари до средината на октомври.
Ко-основачот и извршен директор Брајан Радуенц очекува да генерира приход од 500 милиони долари оваа година, што е значително зголемување од 2021 година, кога приходите беа „над 100 милиони долари“.
Сега Радуенц сака да стане главен снабдувач на американската војска и нејзините сојузници, а истовремено да го зголеми купувањето на беспилотни летала откако нивната ефикасност беше докажана во Украина.
Тој верува дека нивната брзина и приспособливост во брзиот развој на евтините дронови ќе им помогнат да се издвојат од конкуренцијата.
Меѓу конкурентите се Andruil, стартапот за одбранбена технологија на милијардерот Палмер Лаки и долгогодишниот снабдувач на беспилотни летала од Министерството за одбрана AeroVironment.
Радуенц вели дека и двете фабрики се премногу зависни од постарата технологија.
На почетокот на 2022 година, Пентагон беше во очајна потрага
„Светот ќе почне да се менува многу побрзо отколку во минатото“, убеден е Радуенц.
Иако Aevex не произведуваше беспилотни летала пред војната во Украина, ниту компанијата ниту самиот Радуенц не беа непознати за индустријата.
Радуенц помогнал во вооружувањето на познатиот авион „Предатор“ по 11 септември додека работел во тајната единица на воздухопловните сили наречена „Голем сафари“.
Aevex е изграден за да помогне при собирање разузнавачки информации на различни начини, опремување на пилотите со авиони со екипаж и беспилотни, анализирање на податоци и извршување на сопствени модификации на авиони за владите.
На почетокот на 2022 година, Пентагон очајно бараше воздушно оружје што може брзо да го испрати во Украина.
Џејмс „Муки“ Стурим, кој работеше со Радуенц во единицата Биг Сафари и се приклучи на Аеveks во 2023 година за да го води новиот бизнис со беспилотни летала, вели дека Министерството за одбрана упати многу краток и невообичаено релаксиран повик: „Произведете систем што ќе ги намали движењата на големите вооружени организации“.
Со други зборови: „Стоп за тенковите да се движат кон Киев“.
Висок вработен во Aevex предложи производител на дронови во Тампа за кој веруваше дека ќе биде идеален партнер: Tribe Aerospace, која произведува евтини копии на непријателски дронови за Министерството за одбрана да ги анализира, но исто така ја тестира ефикасноста на одбранбените системи со беспилотни летала.
„На почетокот имавме многу интересна пресметка“
Tribe Aerospace имаше и инвентар и можност за производство на 20 дронови месечно, што во тоа време беше голем број за производителите на дронови за американската војска. Со Aevex, Tribe смисли план за вооружување на модел наречен Dagger.
На Велигден им беше доделен договор да испорачаат 121 Dagger во рок од три месеци, под името Phoenix Ghost. Лидер на програмата беше Big Safari.
За да го постигнат ова, тие мораа да произведат боева глава која се вклопува во телото на дронот, како и прилагоден систем за оружје за да се спречи предвремената експлозија на боевата глава.
Тимот од околу 20 луѓе успеа да го постигне тоа, иако во исто време не се откажаа од бизнисот со проценка на системи против дронови.
„Тоа беше луд период на напорна работа и брзо изработка на прототипи“, изјави коосновачот на Tribe Џо Регистер за Форбс.
„Бевме на нозе 24 до 48 часа, патувајќи од еден настан до друг. Ќе спиевме неколку часа во авионските хангари“.
Aevex потпиша договор за купување на Tribe на Ноќта на вештерките истата година. Во тој момент, производството се зголеми на 330 дронови месечно. Кама донесе веднаш резултати. Дури и кога беше соборен, беспилотното летало од 49.000 долари беше неверојатно ефикасно да го привлече огнот на скапите руски противвоздушни ракети.
„На почетокот имавме прилично интересна пресметка. Тоа едно евтино беспилотно летало би го чинело непријателот половина милион долари“, вели Линдзи Џонс, една од директорите на дроновите Aevex.
Конфликтот на линијата на фронтот на крајот дегенерира во рововски војни, а Украина разви капацитет да произведе стотици илјади мали нападни беспилотни летала FPV.
Инженерите горди на својата брзина
Затоа, Кама повеќе не беше потребна. Aevex се сврте кон производство на поголема верзија со подолг дострел, наречена Disruptor, чија основна верзија чини 69.000 долари. Има и пософистициран брат, Доминатор, кој е пофлексибилен и способен да носи поголема боева глава.
Овие дронови ги немаат сите можности на поскапите верзии, како што е дронот Switchblade 600 на AeroVironment од 200.000 долари. Сепак, тие можат да носат голема количина експлозив стотици километри зад непријателските линии.
Инженерите на Aevex се горди на брзината со која можат да ги променат своите системи за да одговорат на руските контрамерки, како и со работата што ја направија за полесно склопување на беспилотните летала. Составувањето на Disruptor, на пример, трае само пет минути.
Aevex е поддржан од приватната компанија Madison Dearborn Partners, која купи мнозински удел во 2020 година за 450 милиони долари. Тие презедоа голем ризик со тоа што отворија фабрика во Тампа. Просторот моментално има две производни линии, но доволно простор за седум од нив. Во три смени, производството може да надмине 1.000 дронови месечно.
„Веруваме во она за што се борат Украинците“
Радуенц е уверен дека Aevex ќе стигне до таа точка, дури и ако новиот претседател Доналд Трамп одлучи да престане да испраќа помош за Украина. Тој вели дека компанијата веќе има планови за продажба во странство и дека имаат намера да се натпреваруваат за воени програми во самите САД со новите модели што ги градат, вклучувајќи го и Atlas претставен оваа пролет.
Тој верува дека и Disruptor и Dominator добро ќе се вклопат во плановите на САД за набавка на голем број потрошни беспилотни летала во случај на војна против Кина над Тихиот Океан.
Во октомври, Aevex ја купи Veth Research Associates, која развива системи за навигација и автономија. Целта е да им се овозможи на нивните беспилотни летала да функционираат подобро во ситуации на електронско заглавување и да најдат цели над океаните без јасни географски граници.
“Се подготвуваме многу и мислиме дека ќе бидеме во добра позиција да се натпреваруваме и да победиме“, вели Радуенц.
Засега компанијата е посветена на помагање на Украина, а директорите велат дека оваа мисија станала лична за нив.
Во пластичните пакувања, во кои чуваат контролна опрема, ставаат и специјални пакувања за украинските војници: цигари и греалки за раце за студените ноќи.
„Тие не се некој далечен клиент кон кој ги исполнуваме само нашите договорни обврски. Веруваме во она за што се борат“, заклучува Стјурим.