Oтворањето на првата заедничка изложба на новоформираната ГРУПА 3 од авторите: м-р Страхил М. Петровски, д-р Лазе Трипков и м-р Ангел Коруновски, во Младински Културен Центар – Скопје, на 17 февруари со почеток во 19 чaсот. Изложбата ќе ја отвори Проф. д-р Владимир Мартиновски
Зошто не сега…? е евокативно истражување на контрасти, медиуми и уметнички потенцијал на монохроматското. Во срцето на уметничкото изразување лежи меѓусебната игра на контрасти, каде што разликите го обликуваат наративот на заедничката визија. „Хроматски контрасти: сенки, отсуство и рефлексија“ обединува тројца препознатливи македонски уметници – Страхил Петровски, Ангел Коруновски и Лазе Трипков – чии дела ги истражуваат димензиите на монохроматската, црната и апстракцијата. Оваа тријада на медиуми, стилови и перспективи се спојува за да ги осветли длабоките начини на кои отсуството и присуството можат да ја обликуваат нашата перцепција за реалноста.
Во нивните уникатни пристапи кон црното како доминантна сила, овие уметници поставуваат убедливо прашање: зошто да чекаме да се вклучиме во длабоките можности на сегашниот момент?
Страхил Петровски: Сенките… | Светлината…
Страхил Петровски преку своите светло темни композции-формации составени во голема просторна инсталација ја доловува минливата убавина на урбаните сенки во дваесетина дела (слики и објекти, во период од 2016 до 2025 год.) работени во комбинирана техника, на платно, филц, дрво и (не)сликарски материјали… Секоја слика/објект, поединечно или во групација ја открива невидената кореографија на барокно-ренесансната светлина и темнина во секојдневните физички и ментални простори и форми, нивните сенки, архитектонски и апстрактни и на моменти еформелистички и калиграфски линии, дамки, потези, форми / (не) форми…поделени од сончевата светлина, ефемерните форми на движење, статичност или замрзнатост на одредени моменти. Делата на Петровски не повикуваат да се соочиме со минливата природа и да го перцепираме светот околу нас, од еден поинаков агол на гледање. Прашањето: Зошто не сега…? резонира во неговите слики, објекти и инсталации и не “принудува” да го видиме она што инаку би можеле да го занемариме и пропуштиме во одредени моменти од нашето битисување.
Ангел Коруновски: Црната бездна
Монохроматските црни слики на Ангел Коруновски навлегуваат во празнината како место на можност и длабочина. Неговите дела се минималистички, но богати, секое платно открива суптилни текстури, градации на тонови и тивок интензитет кој е длабоко медитативен. Уметноста на Коруновски ги предизвикува гледачите да се соочат со прашањето Зошто не сега…? како покана за пауза, за задржување и за вклучување во емоционалната тежина на сегашноста. Во неговото црно, нема празнина, туку бесконечен пејзаж на контемплација.
Лазе Трипков: Рефлексии во геометријата
Десетте геометриски илустрации на Лазе Трипков даваат остар контрапункт на органските форми на Петровски и текстуралните истражувања на Коруновски. Со прецизност и симетрија, неговите дела ги трансформираат линиите и формите во рефлексии на рамнотежа и ред. Сепак, дизајните на Трипков не се статични – тие вибрираат со енергија што зборува за итноста на сегашноста. Неговите композиции се визуелен потсетник дека структурата и спонтаноста можат да коегзистираат и дека Зошто да не сега…? е повик да се прифати хармонијата и во мислата и во делувањето.
Монохроматски дијалог
Црното, како обединувачки елемент, станува камен-темелник на оваа изложба – заеднички јазик преку кој секој уметник комуницира различни идеи. За Петровски, црната боја претставува сенки во движење; за Коруновски тоа е длабочината на интроспекцијата; за Трипков е платно за прецизност и јасност. Заедно, нивните дела го предизвикуваат поимот црно како отсуство, трансформирајќи го во богат спектар на емоции, текстура и форма.
Насловот Зошто не сега…? одекнува низ изложбата и како прашање и како предизвик. Зошто да не се вклучите со ефемерните сенки на нашите градови? Зошто да не ја прифатите емоционалната длабочина на интроспекцијата? Зошто да не размислуваме за структурата и убавината на светот околу нас? Овие уметници нè поттикнуваат да го искористиме моментот и да го откриеме длабокото во сегашноста.
Зошто не сега…? не е само изложба; тоа е искуство – динамична средба со три перспективи на времето, присуството и перцепцијата. Нè повикува да се движиме подалеку од набљудувањето, да станеме учесници во тековниот дијалог помеѓу минливото и трајното, апстрактното и опипливото.
