Зимата на Арктикот заврши со најмала површина морски мраз во историјата на мерењата

Во текот на зимата под влијание на ниските температури, морската вода на Арктикот замрзнува и во март се достигнува максимумот на арктичкиот морски мраз во текот на една година.

Сепак, овој годишен максимум, по оваа зима, е најнизок досега измерен, откриваат податоците на Американскиот национален центар за снег и мраз (NSIDC).

Минатата недела, морскиот мраз на Арктикот се простираше на површина од 14,3 милиони квадратни километри. Тоа е за 1,3 милиони квадратни километри помалку во однос на просекот во периодот од 1981-вата до 2010-тата година.

Со други зборови, за да се достигне просекот, на Арктикот му „недостасува“ површина морски мраз поголема од Германија, Франција и Италија – заедно.

Претходниот рекордно низок максимум на морскиот мраз беше забележан во 2017-тата година, а беше за 800 илјади квадратни километри поголем од годинешниов.

Во контекст на климатските промени, на Арктикот се создава помалку нов мраз и се акумулира помалку повеќегодишен мраз.

Важно е да се нагласи дека во морскиот мраз не спаѓа мразот на копно, како што се ледените плочи и глечерите. Станува збор за замрзната морска вода која плови на површината на океанот.

Морскиот мраз покрива 7 проценти од вкупната површина на нашата планета, односно 12 проценти од светските океани.

Додека арктичкиот морски мраз во зима го достигнува својот годишен максимум, во лето се случува спротивното: поради сезонското топење на мразот поради повисоките летни температури, тој паѓа на годишниот минимум.

Со текот на времето и годишниот минимум станува сè помал.

И покрај тоа што годинава мартовскиот годишен максимум беше најнизок досега, тоа не значи дека и летниот минимум во септември ќе биде исто така рекордно низок, објасни научничката д-р Џулиен Строув од NSIDC за Carbon Brief, медиум специјализиран за климатски промени.

Површината на морскиот мраз на Арктикот ќе продолжи да се намалува во наредните години поради комбинацијата на повисоки температури на воздухот, потопли мориња, ветер и потенок мраз.

Затоа научниците предупредуваат дека еден летен ден, во наредните десетина години, Арктикот би можел да се најде во ситуација која не се случила во последните 80 илјади години.

Имено, според пресметките од студијата објавена минатата година, ова ледено пространство за првпат би можело да осамне „без мраз“.

Ситуацијата не е толку драматична како што изгледа на прв поглед.

Во оваа анализа, критичната точка кога Арктикот останува „без мраз“ (ice free) се случува кога површината на мразот во океанот ќе падне под еден милион квадратни километри.

Иако ова можеби не одговара на произволната лаичка дефиниција за Арктикот без мраз, станува збор за научно утврдена граница која ја отсликува сериозноста на климатските промени.

Во меѓувреме, на јужната Земјина хемисфера, морскиот мраз на Антарктикот го достигна својот летен минимум на почетокот на март. Бројката од 1,98 милиони квадратни километри е еквивалентна на онаа од 2022 и 2024 година и претставува втора најниска забележана површина на антарктичкиот морски мраз.

Иако одредена улога во загубите на морскиот мраз игра и природната варијабилност, температурите во арктичкиот и антарктичкиот регион растат повеќе од светскиот просек кој изнесува 1,2 степени, придонесувајќи за неговото рекордно повлекување.

Извор: https://klima101.rs/