Сè уште не ми поминува тагата. Ќе се обидам ова да биде мојата последна колумна во која директно се зборува за трагедијата во Кочани. Би сакал да го изложам своето гледиште на настаните кои произлегоа од оваа трагедија која нè остави во шок и тага. Граѓаните реагираа, на три начини кои имаат допирни точки, но и суштински разлики: едни оддадоа почит кон загинатите, други посакаа протест против „системот“, но се појавија и трети – политички хиени ...

Во сосема оправдан гнев, во Кочани се случија протести, а и на други места луѓе повикуваа на протести. Но, поголем дел, според моето видување на јавното расположение, не го сметаа протестот за еднаков и чист како почитта, особено не во денови на жалост. Причината за тој став не беше апатија, туку антиципирање на појава на политички хиени – оние што секоја криза ја претвораат во можност за профит. Сè уште не ми поминува тагата. Ќе се обидам ова ...